Görmeye Geldim / (Behçet Kemal ÇAÐLAR)

GÖRMEYE GELDÝM

Ýstiyorum ki: Sana giden yolda ne þosa,
Ne ufacýk bir geçit, ne açýlmýþ iz olsa:
Sade sarp yalçýn olsa ve sade dimdik kaya,
Avuçlarým dizlerim koyulup kanamaya;
Kanýmla kaylara destanýn yazarak
-Bahtým siyah olmadan, göðsüm kýzýl, alným ak;
Parýltýlý gözlerim, yýldýz olacak gibi
Çýksam sana kaleye çekilen bayrak gibi...
Ne anam var gözümde, ne babam, ne sevgilim:
Þimdi ben senden baþka hiç kimsenin deðilim;
Dere olsam ardýndan çaðlasam, aksam gitsem;
Kartal olsam köþkünü her akþam tavaf etsem;
Rüzgâr olsam, okþasam saçýný bir yâr gibi;
Arz olsam, kucaklasam seni bu diyar gibi;
Þimþek olsam adýný göðe yazsam muttasýl...

Patlayan fýrtýnaya göðüs gererse nasýl
Gemiler imdat diye koy araya araya
Ben de öyle kendimi dar attým Ankara'ya
Koparak bir çýð gibi yurdumun bir daðýndan,
Ülküyü içmek için Ankara kaynaðýndan,
Yüzünü görmek için yakýndan bir saniye...
Yollarda yýldýzlara daldým gözlerim diye,
Kýlýcýn kesti sandým ufka düþen güneþi
Bir kesik baþ halinde kan olurken ateþi,
Baþýn göründe sandým gün doðarken yollarda
Seni mecliste sandým sel çaðlarken bir yarda
Yapayalnýz yollarda sandým çakýnca þimþek;
Parmaðým yeni bir yol gösterdi gürleyerek
Dinlemeyi bilmeden yürüdüm günlerce ben,
Hasretinden hýz aldým koþtum gündüz gece ben,

Bu þehrin havasýnýn içime sindirmeye:
Senin nefes kattýðýn bu aziz hava diye.
Geldim, sordum: "Nerde O?" gösterdiler yerini,
Kýskançlýk gösteriyor, sade, sevgilerini,
Geleli günler oldu, hep hasret ateþinde,
Günlerdir göremedim, koþuyorum peþinde,
Bir gün olsun yakýndan görünmezsen sen bana,
"Hedef Akdeniz!" gibi düþeceðim arkana,
Öyle ki hain sanýp vuracaklar bir gün de,
Çýrpýnýrken kuþ gibi kalbim senin önünde..
Vuslat malolmaz sade kana ve gözyaþýna
Bak yemin ediyorum gençliðimin baþýna
- Bir çetin ýsrar varsa darýlma bu sözüme-
Göreyim, ondan sonra mil çeksinler gözüme:
Gür sesimde adýn var, kör gözlerime de dol,
Gönlümün, gözlerimin ilk ve son ýþýðý ol...

Neye benden uzaksýn bir baþka ýrkýn gibi?
Gönlüm bir hançer gibi, hasretin bir kýn gibi
Sýyrýlmalý bu hançer paslandýran bu kýndan,
Birkere görün bana yakýndan, çok yakýndan
Bilmiyorum; Riya ne, hulus ne, ihtiram ne?
Doðrudan doðruya ben dönüp senin Kâbe'ne
Huþudan çok mukaddes bir cür'etin sahibi
Tûr'da "nerdesin" diye baðýran Musa gibi
-Kulaklarýmda bir gün çýnlasýn sesin diye-
Sana haykýrýyorum: "Gazi! Nerdesin?" diye

Behçet Kemal ÇAÐLAR