Beþike Hadisesi Ýçin, Atatürkün Þiiri

Çýkýyor gönüllere istimdadý,
sâmiamda vatanýn feryâdý.
Çýkýyor gönüllere istimdadý,
yaralý bir ananýn evlâdý.
Etmesin mi anaya imdadý?

Rumeli can veriyor yok mu ilaç ?
Edelim sýhhatini istimzaç;
etmeyelim kimseyi izaç.

Zýrhlýlar her yeri tehdit ediyor.
Makedonya bunu tes'it ediyor.
Ýnkýrazý bize teyit ediyor.

Yemenin puriþi malumu cihan.
Ne için eyledi millet isyân ?
Zulme ister mi bu yoldan burhan ?
Turuþkalar bile aldý meydan.

Hani kânun-u adaâlet nerede ?
Mülk-ü millette himâye saadet nerede ?
Haricen mülk-ü himaye nerede ?
Bizde evvelki þecaat nerede ?

Gelse Ertuðrul þöhret-i pervas,
eder elbette tahayyür ibraz.
Vatanýn feyzine kâdir olamaz;
yeniden fethine verseydi cevâz...

Yýldýrým görse þu ahvâlimizi
ateþ kahrý yakar hâlimizi.
Affeder mi bizim efâlimizi ?
Mahv eder cumle-i emsâlimizi.
Ey büyük Fâtih'i Ýstanbul'un...
Bu revþ olmadý mý makbulün ?
Sây ile toplanýlan mahsulün,
Berhava oldu fakat meçhulün...

Yazýk oldu vatana âh yazýk...
Her aðýzdan çýkýyor : Eyvâh yazýk !..
Acýsýn bizlere, âh yazýk !
(Sinop, 25 Kânunu Evvel 1905)